Main Article Content
Abstract
In the curriculum of teachers? education two most important trends can be distinguished ? firstly, general humanistic knowledge that allows to actively participate in the culture and which makes it possible to meritorically and formally introduce others into it; secondly, the knowledge and technical and methodological skills that cover tasks and ways of teaching and educating as well as subject methodologies and practices. In order to well organise (at various levels) social life it is necessary to have appropriate predispositions and a good knowledge about history and culture of one?s own and others? societies as well as the ability of applying this knowledge in concrete educational situations, while in order to be able to well organise learning processes it is necessary to have an extensive knowledge about psycho-physical development of a human being and technical and methodological skills, including the newest IT and communication technologies. This is supposed to motivate a teacher to show an organizational initiative and at least, to be flexible and effective while making use of the enormous ?supermarket? of theories. Therefore, why then, since long, has this rather obvious task incurred such various and even opposing solution proposals? Why is a modern teacher not happy about the enormous ?supermarket? of theories?
Keywords
Article Details
TCE (INSTED) is an open access journal, which means that access to the full texts is free of charge. People using the journal may download publications, copy and print them, as well as post on their websites links to the full texts of the journal's publications. Texts can be used as long as readers do not exceed the licenses. Authors submitting manuscripts for publication obtain copyrights. Unless otherwise specified, published texts are available under the Creative Commons Attribution - Share Alike 4.0 International license.
References
- ANDRUKOWICZ W., 1994, Antycypacja kierunku i modelu edukacji, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin.
- ANDRUKOWICZ W., 2003, Ściągi, czyli edukacja na skróty, Edukacja i Dialog, 9.
- ANDRUKOWICZ W., 2004, Dydaktyka komplementarna, Wydawnictwo WSP TWP, Warszawa.
- BAUMAN Z., 1996, Etyka ponowoczesna, przeł. J. Bauman, J. Tokarska-Bakir, PWN, Warszawa.
- BOURDIEU P., 2006, Medytacje pascaliańskie, przeł. K. Wakar, Oficyna Naukowa, Warszawa.
- GADAMER H.-G., 2004, Prawda i metoda. Zarys hermeneutyki filozoficznej, przeł. B. Baran, PWN, Warszawa.
- JUNG C.G., 1981, Archetypy i symbole. Pisma wybrane, przeł. J. Prokopiuk, Czytelnik, Warszawa.
- KOŁAKOWSKI L., 1958, Pochwała niekonsekwencji, Twórczość, 9.
- KOŁAKOWSKI L., 1984, Czy diabeł może być zbawiony i 27 innych kazań, Aneks, Londyn.
- KWAŚNICA R., 2003, Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu, [w:] Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, PWN, Warszawa.
- NORMAN D., 1987, Twelve issues for cognitive science, Cognitive Science, 4.
- OKOŃ W., 1996, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.
- PHILLIPS D.C., 1987, Philosophy, science and social inquiry. Contemporary methodological controversies in social and related applied fields of research, Pergamon Press, Oxford.
- PÖPPEL E., EDINGSHAUS A.L., 1998, Mózg – tajemniczy kosmos, przeł. M. Skalska, PIW, Warszawa.
- PRIGOGINE I., STENGERS I., 1990, Z chaosu ku porządkowi. Nowy dialog człowieka z przyrodą, przeł. K. Lipszyc, PIW, Warszawa.
- SHULMAN L.S., 1986, Those who under stand: Knowledge growth in teaching, Educational Researcher, 15.
- THOM R., 1991, Parabole i katastrofy, PIW, Warszawa.
- TRENTOWSKI B.F., 1970, Chowanna, czyli system pedagogiki narodowej jako umiejętności wychowania, nauki i oświaty, słowem wykształcenia naszej młodzieży, Ossolineum, Wrocław.
- WYGOTSKI L.S., 2002, Wybrane prace psychologiczne II: dzieciństwo i dorastanie, przeł. A. Brzezińska i in., Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań.
References
ANDRUKOWICZ W., 1994, Antycypacja kierunku i modelu edukacji, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin.
ANDRUKOWICZ W., 2003, Ściągi, czyli edukacja na skróty, Edukacja i Dialog, 9.
ANDRUKOWICZ W., 2004, Dydaktyka komplementarna, Wydawnictwo WSP TWP, Warszawa.
BAUMAN Z., 1996, Etyka ponowoczesna, przeł. J. Bauman, J. Tokarska-Bakir, PWN, Warszawa.
BOURDIEU P., 2006, Medytacje pascaliańskie, przeł. K. Wakar, Oficyna Naukowa, Warszawa.
GADAMER H.-G., 2004, Prawda i metoda. Zarys hermeneutyki filozoficznej, przeł. B. Baran, PWN, Warszawa.
JUNG C.G., 1981, Archetypy i symbole. Pisma wybrane, przeł. J. Prokopiuk, Czytelnik, Warszawa.
KOŁAKOWSKI L., 1958, Pochwała niekonsekwencji, Twórczość, 9.
KOŁAKOWSKI L., 1984, Czy diabeł może być zbawiony i 27 innych kazań, Aneks, Londyn.
KWAŚNICA R., 2003, Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu, [w:] Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, PWN, Warszawa.
NORMAN D., 1987, Twelve issues for cognitive science, Cognitive Science, 4.
OKOŃ W., 1996, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.
PHILLIPS D.C., 1987, Philosophy, science and social inquiry. Contemporary methodological controversies in social and related applied fields of research, Pergamon Press, Oxford.
PÖPPEL E., EDINGSHAUS A.L., 1998, Mózg – tajemniczy kosmos, przeł. M. Skalska, PIW, Warszawa.
PRIGOGINE I., STENGERS I., 1990, Z chaosu ku porządkowi. Nowy dialog człowieka z przyrodą, przeł. K. Lipszyc, PIW, Warszawa.
SHULMAN L.S., 1986, Those who under stand: Knowledge growth in teaching, Educational Researcher, 15.
THOM R., 1991, Parabole i katastrofy, PIW, Warszawa.
TRENTOWSKI B.F., 1970, Chowanna, czyli system pedagogiki narodowej jako umiejętności wychowania, nauki i oświaty, słowem wykształcenia naszej młodzieży, Ossolineum, Wrocław.
WYGOTSKI L.S., 2002, Wybrane prace psychologiczne II: dzieciństwo i dorastanie, przeł. A. Brzezińska i in., Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań.