Main Article Content

Abstract

The article attempts to present university as a learning institution, where the process of educatingcounsellors is not only taught, but also designed as counsellogy knowledge. The specific character ofcounsellogy and features of a learning organisation have been explained. Due to the open characterof counsellogy as the knowledge that concerns a very complex social practice, which is counsellogy itself, counsellogy didactics is based on the sofar knowledge and the research conducted together by experienced researchers ? academic teachers, as well as by students who are preparing themselves to the counsellors? roles, this way making the organisation a learning one.

Keywords

myślenie systemowe organizacja ucząca się poradoznawstwo zespołowe uczenie się system thinking learning organisation counsellogy team learning

Article Details

How to Cite
Kargulowa, A. (2018). Counsellogy Didactics at University as a Learning Organisation. INSTED: Interdisciplinary Studies in Education & Society, 21(3(83), 7–20. Retrieved from https://insted-tce.pl/ojs/index.php/tce/article/view/353

References

  1. BECK U., 2009, Ponowne odkrycie polityki: Przyczynek do teorii modernizacji refleksywnej, [w:] U. Beck, A. Giddens, S. Lash, Modernizacja refleksyjna. Polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności, tłum. J. Konieczny, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
  2. BILON A., 2010, Poradoznawstwo wobec ogólnej refleksji nad poradnictwem, Edukacja Dorosłych, nr 1 (62).
  3. BILON A., 2016, Strukturacja poradnictwa kariery w Holandii. Między specyfiką kulturową a neoliberalną zmianą, Wyd. Nauk. DSW, Wrocław.
  4. BILON A., KARGUL J., 2012, Społeczno-kulturowe konteksty definiowania roli doradcy/Socio-culturalcontexts for defining the role of counsellors, Studia Poradoznawcze/Journal of Counselling, 1.
  5. CZEKAJ J., JABŁOŃSKI M., 2007, Ontologiczne podstawy organizacji uczącej się, Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, nr 10.
  6. CZERKAWSKA A., 2009, „Strefy cienia” w pracy doradcy, [w:] M. Olejarz (red.), Dyskursy Młodych Andragogów, nr 10, Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra.
  7. CZERKAWSKA A., 2013, Poradnictwo egzystencjalne. Założenia – inspiracje – rozwiązania praktyczne. Wyd. Nauk. DSW, Wrocław.
  8. CZERNIACHOWICZ B., 2003, Organizacja ucząca się a organizacja inteligentna, [w:] D. Kąsycińska (red.), Kapitał ludzki w gospodarce, PTE, Szczecin.
  9. CZUBAK-KOCH M., 2014, Uczenie się w kulturze miejsca pracy, Wyd. Nauk. DSW, Wrocław.
  10. DRABIK-PODGÓRNA V., 2005, Innowacja edukacyjna. Aplikacja rozwiązań francuskich w polskim poradnictwie zawodowym, Impuls, Kraków.
  11. DYACZYŃSKA K., 2013, Konceptualizacja pojęcia organizacji uczącej się w publicznych jednostkach ochrony zdrowia, Studia Ekonomiczne, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, nr 169.
  12. GUICHARD J., 2018a, Doradztwo dotyczące zatrudnienia a poradnictwo Life Design: cele główne i szczegółowe oraz podstawy interwencji poradniczych/Employability Guidance & life design intervention: Objectivens, ends and foundations of career and life design interventions, Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, vol. 7.
  13. GUICHARD J., 2018b,Dialog w koncepcji poradnictwa Life Design. Nowa forma wspierających interwencji doradczych/Life Design Dialogue – A New Form of Career and Life Design Interventions, Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, vol. 7.
  14. ILLERIS K., 2006, Trzy wymiary uczenia się, tłum. zespół, Wyd. Nauk. DSW, Wrocław.
  15. JERUSZKA U., 2018, Studia dualne jako forma rozwoju kompetencji zawodowych studentów – z myślą o przyszłości, [w:] J. Madalińska-Michalak, N.G. Pikuła (red.), Edukacyjne konteksty współczesności z my-ślą o przyszłości, Impuls, Kraków.
  16. KARGUL J., 1985, Kilka uwag o niebezpieczeństwach poradnictwa, [w:] A. Kargulowa, M. Jędrzejczak(red.), Teoretyczne i metodologiczne problemy poradoznawstwa, Wyd. UWr., Wrocław.
  17. KARGULOWA A. (red.), 2009, Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
  18. KARGULOWA A., 1986, Poradnictwo jako wiedza i system działań. Wstęp do poradoznawstwa, Wyd.UWr., Wrocław.
  19. KARGULOWA A., 2004–2011, O teorii i praktyce poradnictwa. Odmiany poradoznawczego dyskursu,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
  20. KARGULOWA A., 2014, 34 lata poradoznawstwa: „taniec czasu” w budowaniu dyscypliny, Edukacja Dorosłych, nr 2 (71).
  21. KARGULOWA A., 2016a, Discourses of counsellogy: Toward an anthropology of counselling, tłum. P. Palmer,P. Poniatowska, Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”, Kraków.
  22. KŁODKOWSKA J., 2014, Radzenie sobie pracowników ze zmianami w organizacji, Wyd. Nauk. DSW,Wrocław.
  23. KNOWLES S.M., HOLTON E.F., SWANSON R., 2009, Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, tłum.M. Hubura, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.KRAWCZYK P., 2016, Poradnictwo edukacyjno-zawodowe w gimnazjach m. st. Warszawy w opinii szkolnych koordynatorów ds. doradztwa zawodowego (Education and career counselling in Warsaw’s lower secondaryschools: Assessments by school-based career counselling coordinators), Studia Poradoznawcze (Journal of Counsellogy), vol. 5.
  24. KUDELSKA K., 2013, Organizacja ucząca się w świetle współczesnych koncepcji zarządzania, Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy. Nauki Społeczne, nr 3.
  25. MALEWSKI M., 2010, Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wyd.Nauk. DSW, Wrocław.
  26. MALEWSKI M., 2012, Metodologia badań społecznych – ortodoksja i refleksyjność, Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, nr 4 (60).
  27. MELOSIK Z., 2009, Uniwersytet i społeczeństwo. Dyskursy wolności, wiedzy i władzy, Impuls, Kraków.
  28. MENDEL M., 2016, Doradztwo w uczelni związane z potwierdzaniem efektów uczenia się kandydatów przed startem na studia/Pre-enrolment RPL guidance for candidates at HEIs, Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, vol. 5.
  29. MIELCZAREK M., 2009, Władza doradcy w relacji z radzącym się, [w:] A. Kargulowa (red.), Porado-znawstwo – kontynuacja dyskursu, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
  30. MINTA J., 2016, Tranzycje w konstruowaniu karier przez młodych dorosłych. Przesłania dla poradnictwa,Wyd. Nauk. DSW, Wrocław.
  31. MOKRZYCKI E., 2007, Do nauki przychodzi się nie tylko z pytaniami, Wyd. IFiS PAN, Warszawa.
  32. OLEJNICZAK K., ROK J., PŁOSZAJ A., 2012, Organizacyjne uczenie się i zarządzanie wiedzą – przegląd koncepcji, [w:] K. Olejniczak (red.), Organizacje uczące się. Model dla administracji publicznej,Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
  33. PASZKOWSKA-ROGACZ A., 2010, Kwestionariusz oczekiwań doradczych – empiryczna weryfikacja koncepcji Bożeny Wojtasik, Edukacja Dorosłych, nr 1 (62).
  34. PESCE S., 2017,Definiowanie sytuacji poprzez jej zbiorowe badanie w organizacji uczącej się. Mediacja triadyczna jako sposób na uniknięcie pułapek relacji w pracy zespołowej/Definition of the situationthrough collective inquiry within a learning organization: Triadic mediation as a way to escape thetrap of relationship in teamwork, Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, vol. 6.
  35. PIEKARSKI J., 2007, U podstaw pedagogiki społecznej. Zagadnienia teoretyczno-metodologiczne, Wyd.Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
  36. PIEKARSKI M., 2018, Dualne doradztwo edukacyjno-zawodowe, [w:] J. Madalińska-Michalak, N.G. Pikuła(red.), Edukacyjne konteksty współczesności z myślą o przyszłości, Impuls, Kraków.
  37. SENGE P.M., 2012, Piąta dyscyplina. Teoria i praktyka organizacji uczących się, tłum. H. Korolewska-Mróz, Wolters Kluwer, Warszawa.
  38. SIARKIEWICZ E., 2010, Przesłonięte obszary poradnictwa. Realia – iluzje – ambiwalencje, Oficyna Wyd. UZ, Zielona Góra.
  39. SIMON H.A., 1953, Brith of an organization: The economic cooperation administration, Public Administration Reviev, 13 (4).
  40. SZUMIGRAJ M., 1998, Poradnictwo jako subtelne narzędzie sprawowania władzy, [w:] B. Wojtasik (red.),Z podstaw poradoznawstwa, Zeszyt 2, Wyd. UWr., Wrocław.
  41. TILLMANN K.-J., 1996, Teorie socjalizacji. Społeczność, instytucja, upodmiotowienie, tłum. G. Bluszczi B. Miracki, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
  42. TOFFLER A., 1998, Szok przyszłości, tłum. E. Ryszka, W. Osiatyński, Zysk i S-ka, Poznań.
  43. WOJTASIK B., 1993–1994, Doradca zawodu. Studium teoretyczne z zakresu poradoznawstwa, Wyd. UWr., Wrocław.
  44. WOJTASIK B., 2011, Podstawy poradnictwa kariery. Poradnik dla nauczycieli, Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej, Warszawa.